هالیوود معمولا تلاش و پشتکار بازیگران، فیلم‌نامه‌نویسان، کارگردانان و تهیه‌کنندگان را گرامی می‌دارد؛ چه در بخش سینمایی و چه تلویزیون و سرویس‌های استریم. اما متاسفانه یکی از برجسته‌ترین نقش‌ها در صنعت سینمایی نادیده گرفته می‌شود: بدلکاری. بسیاری از عناوین مشهور سینما و تلویزیون که درآمدهای میلیاردی برای سازندگان به همراه دارند – از قسمت دوم ددپول گرفته تا Resident Evil: Final Chapter و ده‌ها عنوان دیگر ، پر از صحنه‌های اکشن و نفس‌گیر و خطرناک هستند که همگی توسط این قشر زحمت‌کش و مظلوم به اجرا درمی‌آید . حال شاید برخی با خود بگویند که این مظلوم‌نمایی‌ها بی‌فایده است و نباید یک سری اتفاق ریز و درشت را تا این حد بزرگ کنیم. اما مسئله خیلی پیچیده‌تر از این حرف‌ها است
متاسفانه طی سال‌های اخیر وقتی به مراحل توسعه عناوینی چون ددپول ۲ و رزیدنت اویل: قسمت پایانی و بسیاری از فیلم‌های سینمایی و سریال‌های دیگر نگاهی داشته باشیم، متوجه می‌شویم که زندگی برخی از بدلکاران زن و مرد برای همیشه دچار تغییر شده و یا حتی این افراد جانشان را از دست داده‌اند. جراحات مرگبار، قطعی عضو، فرو رفتن در کما و شکستگی‌های متعدد تنها بخشی از این اتفاقات ناگوار است. برای موشکافی این قضیه و اینکه چرا چنین وقایع تلخی رو به افزایش گذاشته، بیایید نگاهی دقیق‌تر به کار بدلکاران و ناظران‌شان داشته باشیم.
هالیوود، از مسائل ایمنی رنج می‌برد
یکی از دشوارترین، پراسترس‌ترین کارهایی که در هالیوود وجود دارد، بدلکاری است. اما واقعا چرا به این قشر هالیوودی کمتر از دیگر بخش‌ها توجه می‌شود؟ خب مشکل اصلی مربوط به ورود تکنولوژی‌های جی‌سی‌آی و امثال آن به صنعت می‌شود. در واقع این تکنولوژی‌ها کاری کرده‌اند که مخاطب فکر می‌کند تمام صحنه‌های عجیب و غریب و بعضا دشوار کار همین GCI است و اصلا فردی به‌نام بدلکار کمتر به چشم می‌آید. اما زمانی که پروسه ساخت فیلم‌ها را – مخصوصا فیلم‌های اکشن و پر زد و خورد – تماشا کنیم، متوجه می‌شویم که این بدلکاران چه نقش حیاتی و پرخطری را در این فرآیند ایفا می‌کنند. حال تک‌تک افعال و حرکات بدلکاران بایستی در ایمن‌ترین حالت ممکن صورت گیرد و همه چیز از پیش آماده باشد. به عنوان مثال حضور یک آمبولانس در نزدیکی صحنه یک ضرورت بی‌چون و چرا است. هنگامی که بدلکار می‌خواهد از یک صخره یا یک سری راه‌پله بپرد، او و ناظر بدلکار باید ریز به ریز کارهایی که قرار است انجام شود را برنامه‌ریزی کنند و میزان خطا را به نزدیک صفر برسانند. البته، بدون شک آن‌ها به وسایل و سرویس‌های خاصی هم نیاز دارند که این‌ها وظیفه تهیه‌کنندگان و تیم اسپانسر فیلم است. با ایجاد آمادگی‌های لازم، تیم بدلکاری مطمئن می‌شود که هیچ‌کس در طول فیلم‌برداری در معرض خطر آسیب‌های ریز و درشت و از همه بدتر، مرگ نخواهد بود.
اولین مسئله‌ای که برای یک بدلکار زننده و ناجوانمردانه به نظر می‌رسید، عدم وجود بخش «بهترین تیم بدلکاری» یا حتی «بهترین بدلکار» در جوایز آکادمی اسکار است. همین موضوع به سادگی نشان می‌دهد که حرفه بدلکاری چقدر مورد بی‌توجهی بوده و خواهد بود. این روزها به لطف سرویس‌های استریم غول‌پیکر و مستقل، تعداد فیلم و سریال‌هایی که ساخته می‌شود چیزی شبیه به یک سونامی بی‌پایان و عظیم است که هیچ‌گاه تمامی ندارد. در همین حین، قطعا حجم کاری بدلکاران هم به شکل محسوسی زیادتر شده اما حتی این نکته نیز باعث نشده حرفه بدلکاری بیش از پیش مورد توجه جوامع آکادمیک در صنعت سینما و هالیوود قرار گیرد.
از سوی دیگر فرآیند ساخت فیلم‌ها امروزه سرعتی دیوانه‌وار دارد و ابرکمپانی‌های فیلم‌سازی معمولا تاریخ مشخصی را برای انتشار اثر خود اعلام می‌کنند. در نتیجه، خیلی از اوقات روند تولید فیلم چنان سریع است که بسیاری از نکات ایمنی – که هم هزینه‌بر و هم وقت‌گیر هستند – به کلی فراموش می‌شوند و اینگونه کوچکترین اشتباه می‌تواند زندگی یک انسان را برای همیشه دچار تغییر کند.
در ادامه بیایید نگاهی گذرا به حوادثی که برای بدلکاران هالیوودی رخ داده داشته باشیم.
ددپول ۲
یکی از معروف‌ترین و متاسفانه مرگ‌آور‌ترین حوادث بدلکار در مراحل تولید Deadpool 2 رخ داد. دومین قسمت از این اثر ابرقهرمانی و طنز که موفق عجیبی هم داشته، در سال ۲۰۱۸ به صورت جهانی اکران شد. اما پیش از این تاریخ، یعنی جایی در تابستان ۲۰۱۷، حین تولید اتفاقات به‌شدت تلخ و دردناکی رخ داد که حتی فرآیند تولید را تا مدتی متوقف نمود. جوئی هریس، بدلکار زنِ فیلم ددپول، که به عنوان بدل زازی بیتز در پروژه حضور داشت، در یک صحنه تصادف با موتور تعادل خود را از دست داد. این اولین باری بود که هریس به صورت حرفه‌ای و رسمی کار بدلکاری را انجام می‌داد و تنها دو هفته پیش از آن اتفاق به تیم تولید پیوسته بود. جالب اینجاست که پیش از آن، نگرانی‌های بسیاری هم وجود داشت اما توجه خاصی به آنان نشد.
از آنجاکه بازیگر اصلی (نقش دومینو) در فیلم کلاه ایمنی بر سر نداشت، هریس هم به عنوان بدل نمی‌توانست کلاهی به سر داشته باشد. در ضمن، به خاطر برنامه‌های دقیق تولید، زمانی برای درست کردن یک کلاه ایمنی زیر موهای مصنوعی و به صورت مخفی وجود نداشت. هریسِ بی‌تجربه تنها برای دو روز تمرین کرد و در حالی که بسیاری از باتجربه‌ترها و حرفه‌ای‌ها خطر آن را به تیم تولید گوشزد کرده بودند، فیلم‌برداری به همین منوال آغاز شد.
حتی گزارش‌هایی وجود دارد که می‌گوید پروسه تولید ددپول به شدت طاقت‌فرسا بوده و بعضا ساعات کاری به ۱۵ ساعت در روز هم می‌رسیده است. پس از تصادف مرگبار هریس، تولید بلافاصله متوقف شد اما تنها پس از دو روز دوباره آن را از سر گرفتند. ددپول ۲ بدون شک به جوئی هریسِ فقید تعلق دارد اما این مسئله حقیقت مرگ وی را عوض نخواهد کرد. استودیو فاکس نیز طبق گزارش USA Today عنوان کرده که عدم رعایت مسائل ایمنی در تولید Deadpool 2 وجود نداشته و علت این اتفاق ناگوار چیزهای دیگری است. اما واقعا نمی‌شد با صرف وقت بیشتر و طراحی یک کلاه ایمنی مخفی برای هریس، جان او را نجات داد؟!
رزیدنت اویل: قسمت پایانی
مراحل تولید رزیدنت اویل: قسمت پایانی هم ظاهرا بی‌دردسر و اتفاق نبوده است؛ حین این فرآیند پرهزینه و طولانی، اولیویا جکسون بدلکار بریتانیایی که نقش بدل میلا یوویچ را ایفا می‌کرد، به خاطر یک تصادف سهمگین به شکل وحشتناکی مصدوم شد. جکسون نیز هنگامی که یک صحنه موتورسواری را اجرا می‌کرد با یک جرثقیل فیلم‌برداری برخورد داشت؛ طبق گزارشات رسمی، این جرثقیل به شکلی که باید و شاید از جایش حرکت نکرده و به اشتباه در مسیر بدلکار قرار گرفته است. جکسون تقریبا تا دو هفته پس از واقعه در کما بود.
درست مثل ددپول ۲، بدلکار رزیدنت اویل هم کلاه ایمنی بر سر نداشت که همین مسئله موجب ایجاد مصدومیت‌های شدید در تصادف شد. پوست صورت جکسون به شکل وحشتناکی پاره و استخوان‌هایش خرد شدند. وی همچنین مشکلات مغزی بسیاری پیدا کرده و از ناحیه گردن نیز معضلات فراوانی دارد. یک گردن معیوب، دستی که دیگر کار نمی‌کرد، استخوان‌های دنده‌ای که شکستند، انگشت دستی که قطع شد و ده‌ها مشکلات عظیم دیگر ماحصل کار جکسون در رزیدنت اویل بود. دست چپ وی که از کار افتاده بود نیز نهایتا قطع شد.
البته اشتباه نکنیم، این قسمت خوب ماجرا است. تصادف و اتفاق دوم در مراحل تولید Resident Evil: Final Chapter کاملا مرگبار بود. یکی از عوامل فیلم به نام ریکاردو کورنلیوس هنگام حمل یک ماشین جنگی به کام مرگ کشیده است. این ماشین جنگی که متعلق به ارتش آمریکا بود و طی فیلم هم به شکلی عجیب دستخوش تغییرات شده بود، به منظور انتقال روی یک پلتفرم بزرگ قرار داشت. اتفاق تلخ زمانی افتاد که ماشین جنگی از روی پلتفرم افتاد و آنجا کسی نبود جز ریکاردو کورنلیوس. وی خیلی زود به بیمارستان هم منتقل شد اما متاسفانه بیش از چند ساعت دوام نیاورد. با اینکه فیلم مذکور در سال ۲۰۱۶ اکران گردید اما ظاهر ماجرا همچنان ختم نشده است؛ اولیویا جکسون اعلام داشته که اتفاقاتِ تلخ تولید به خاطر بی‌توجهی و کم‌کاری سازندگان رخ داده و او سخت به دنبال دادگاهی کردن آن‌ها است. مراحل این پیگیری همچنان در جریان بوده و نتیجه آن به زودی مشخص خواهد شد.
مردگان متحرک
سریال پرطرفدار واکینگ دد که این روزها فصل جدیدش در حال پخش است، در مراحل فیلم برداری فصل هشتم شاهد یک سانحه عجیب و دلخراش بود. جان برنکرِ ۳۳ ساله در یک صحنه از یک بالکن ۶ متری پرید که نهایتا موجب مرگ نابهنگام وی شد. این کار در حقیقت باید یک عمل ساده باشد – برای یک بدلکار – اما به گفته متخصصان بحث ایمنی در کار لحاظ نشده و همین مسئله شبکه AMC را به دردسر انداخته است. به عنوان مثال گفته می‌شود که تشک ایمنی در جای درست قرار نگرفته بوده و همچنین آمبولانس هم خیلی دیر به صحنه حادثه رسیده است. همین عوامل به همراه بسیاری دیگر، موجب مرگ جان برنکر شده و با افزایش چنین حوادثی سوالات زیادی حول محور بدلکاری و رعایت ایمنی در هالیوود به وجود آورده است.
شش ماه پس از حادثه، خبری منتشر شد مبنی بر آنکه مادر برنکر در حال تلاش برای به دادگاه کشاندن AMC و دیگر عوامل تولید سریال است. وی معتقد است که سازندگان برای کم کردن هزینه‌های تولید، بسیاری از جوانب ایمنی و احتیاط را نادیده گرفته‌اند و همین موجب مرگ تنها پسر او شده. طبق معمول AMC هم سعی کرده با بیان برخی دلایل خاص، خود را از مخمصه نجات دهد اما حالا دیگر همه چیز به دادگاه ایالتی و قاضی پرونده برمی‌گردد.
سریع و خشن ۹
اوایل امسال، حین تولید یکی از عنوان مورد انتظار سینمایی یعنی «سریع و خشن ۹»، جان واتس دچار حادثه و مصدومیت شدیدی شد. واتس که یک بدلکار با تجربه است، از ناحیه سر ضربه خورد و تقریبا یک ماه تحت مراقبت شدید در یکی از بیمارستان‌های بریتانیا بود. دلایل این اتفاق همچنان مشخص نیست اما خوشبختانه خبر رسیده که واتس از بیمارستان مرخص شده و وضعیت باثبات‌تری پیدا کرده است.
سریع و خشن در تمام این سال‌ها با وجود داشتن صحنه‌های اکشنِ بسیار، تلفات حداقلی داشته اما حادثه‌ای که برای واتس رخ داد یک زنگ خطر جدی برای تمام سینمای هالیوود محسوب می‌شود. نکته منفی و تلخ ماجرا اینجا است که تعداد چنین حوادثی روز به روز دارد افزایش می‌یابد و استودیوهای بزرگ هم خیلی راحت از کنار آن‌ها عبور می‌کنند.
No Time To Die
جیمز باند ۲۵ از مدت‌ها قبل با مشکلات عدیده‌ای رو به رو بوده است؛ از تغییرات مکرر فیلم‌نامه گرفته تا کارگردانان متعددی که برای ساخت آن آمدند و رفتند. ظاهرا جدیدترین و احتمالا آخرین ماجراجویی دنیل کریگ در قالب جیمز باند، این جاسوس مشهور هالیوودی چالش‌های بی‌شماری داشته و چند ماه پیش هم یک آسیب‌دیدگی جدی، به این لیست بلندبالا اضافه شد.
البته این بار یک بدلکار بیچاره دیگر دچار آسیب نشد، بلکه خود دنیل کریگ بود که در یک صحنه از ناحیه قوزک پا مصدوم شد. شکستگی پای این بازیگر بریتانیایی موجب شد روند تولید جیمز باند به مدت دو ماه متوقف گردد چرا که او مهم‌ترین عامل در ساخت فیلم است و بدون او عملا نمی‌شود کار خاصی را پیش برد. کریگ به صورت ویژه تحت مراقبت و درمان قرار گرفت تا هرچه زودتر به تیم تولید ملحق شود. اگرچه، این حادثه کوچک را نمی‌توان با اتفاقاتی که برای بدلکاران رخ داده مقایسه کرد اما نکته اصلی همین تکرار شدن حوادث است. واضحا در این مراحل تولید عجیب و غریب اتفاقاتی در حال رخ دادن است و یک جای کار بدجوری می‌لنگد. تهیه‌کنندگان و ناشران فیلم عملا دارند با بی‌توجهی خود یک پیام روشن را به همه می‌دهند: اینکه ما نمی‌خواهیم از اتفاقات تلخ گذشته درس بگیریم و اهداف اقتصادی از همه چیز مهم‌تر است!
در این نقطه اصلا دوست نداریم دچار بزرگنمایی یا اغراق بی‌مورد شویم اما مسئله واقعا جدی است. جان و سلامتی انسان‌ها چیزی نیست که بشود به راحتی از کنار آن گذشت و آن را نادیده گرفت. کسی مثل الیویا جکسون که در حین تولید رزیدنت اویل: قسمت پایانی دچار آن حوادث وحشتناک شد، دست چپ خود را از دست داده و عملا تمام زندگی‌اش – تا روزی که نفس می‌کشد – تحت تاثیر خواهد بود. یا از سوی دیگر خانواده بدلکارانی که جانشان را از دست داده‌اند بدون شک تا سال‌ها غم عظیم و دردناکی روی دوششان سنگینی خواهد کرد. امیدواریم هم ناشران فیلم و هم خود بدلکاران و ناظرانِ آن‌ها تا جایی که ممکن است مسائل پیشگیری و ایمنی را جدی بگیرند و از کوچکترین خطرات احتمالی هم جلوگیری به عمل آورند. همچنین، در مجامع رسمی و بین‌المللی هم بهای بیشتری به بدلکاران داده شود چرا که این افراد برای سرگرمی مخاطب به معنای واقعی کلمه با جان خود بازی می‌کنند و انصاف نیست اینچنین بی‌توجه از کنار آن‌ها گذر کنیم.
